Een blauwtint als bedrijfskleur is niet vreemd voor hem. In zijn reguliere werk komt Pascal van der Toorn Vrijthoff (57) namelijk uit voor ‘s lands grootste luchtvaart­maatschappij. Daar vult hij zijn werkweek in als Security Manager Compliance & Training. Veel van zijn vrije uren steekt hij zich echter in dat voor ons zo bekende blauw. De laatste twee en een half jaar doet hij dat als aspirant aan de Politie­academie.

Voor het begin moeten we terug naar een toevallige ontmoeting in een supporters­bus. ‘Een agent die ons begeleidde, kwam in vol ornaat naast me zitten. Dan raak je in gesprek. En ze vertelde me dat dit niet haar vaste werk was, maar dat ze het als vrij­williger deed. Ik wist niet eens dat er zoiets bestond als een vrijwilliger bij de politie’, vertelt hij. ‘Nou was mijn vrouw - die als stewardess werkt - net op zoek naar een zinvolle tijds­besteding voor de periodes dat ze niet hoefde te vliegen. En omdat ze van jongs af aan al iets had met politie en politiewerk, heb ik haar dat verhaal verteld. Met als resultaat dat ze zich heeft aangemeld. En ik dus ook.’

Vanaf de start voelde het al als een warm bad, benadrukt Pascal. ‘Op de eerste plaats omdat ik gekoppeld werd aan een gelijkgestemde vrijwilliger waar het enorm mee klikte. We hebben toen ook verder samen alle diensten gedraaid’, vervolgt hij. ‘Maar vooral ook omdat we in het team merkten dat we gewoon als een van de collega’s werden gezien. We werden echt in onze kracht gezet. Zo konden we met onze inzet ook wat druk bij de professionals van het team weg­nemen.’ Hij vertelt enthousiast over surveillancediensten in een onop­vallend voertuig, de assistentie bij ongevallen en observatieklussen. ‘Als vrijwilliger heb je natuurlijk niet alle bevoegdheden, maar je kunt wel wat bijtaken overnemen.’

De beperkte bevoegdheden begonnen bij hem echter wel een rol te spelen. ‘Ik ging het zelf frustrerend vinden dat ik niet volwaardig mee kon draaien. Als we met z’n vieren bij een incident waren geweest, dan moesten de anderen nog twee uur gaan tikken aan het rapport terwijl wij naar huis konden. Dat voelde niet goed na een heftige gezamenlijke inzet’, aldus Pascal. ‘Toen hoorde ik dat er een pilot aan zat te komen voor een executieve opleiding aan de Politieacademie. Die dus parttime opleidt voor een vol­waardig politiediploma. Daar heb ik op gesollici­teerd en ik werd geselecteerd. En zojuist heb ik mijn Q5 succesvol afgerond!’

Het enthousiasme en de motivatie zijn gedurende de opleiding zeker niet minder geworden, stelt hij. ‘Ondanks dat het best wel een beslag legt op je tijd, rond ik het zeker af. Daarna wil ik ook volop mee gaan draaien in een team’. Hij geeft aan dat de politie­opleiding in zijn geval twee keer zo lang duurt. Daarbij heeft hij heel wat uren te besteden op de academie en tijdens praktijkstages. ‘Sommige mensen verklaren me voor gek, maar ik heb het er graag voor over. ‘Waak­zaam en dienst­baar’ staat er op de voertuigen en dat is het voor mij echt. Het contact met de burger én met de collega’s maakt dat ik dit werk heel erg graag doe.’

De gewetensvraag of hij niet gewoon fulltime in dienst wil komen, ontwijkt Pascal diplomatiek. ‘Ik werk nu bijna zesendertig jaar bij de KLM en nog steeds met veel plezier. Dus daar ga ik niet weg. Maar aan de andere kant komt mijn pensioen­leeftijd dichterbij en misschien kan ik een andere balans vinden tussen de beide banen. Zeg maar, om de passies nog beter te verdelen.’ In elk geval krijgt hij alle steun van zijn thuisfront om zijn werk bij de KLM en de politie te blijven verdelen. ‘Zij merken ook echt dat ik geniet van mijn werk bij de politie’, sluit hij lachend af.