De bonden zijn dit actietraject begonnen omdat we niet langer konden aanzien hoe ‘Den Haag’ blijft weigeren overtuigende maatregelen te nemen tegen de chronische onderbezetting op de werkvloer. Nog altijd rekent de politiek erop dat agenten uit loyaliteit en plichtsbesef tot het uiterste zullen gaan om de kwaliteit van het politiewerk zoveel mogelijk in stand te houden. En dat doen ze ook, al kost ze dat steeds meer moeite en al gaat dat steeds meer ten koste van hun gezondheid, veiligheid en privéleven.

Het is tergend hoe weinig oprechte belangstelling de regering kan opbrengen voor de capaciteitsproblemen bij de politie. Dat steekt enorm, vooral omdat de huidige ellende te voorkomen was geweest door verstandig veiligheidsbeleid.

In plaats daarvan hebben de kabinetten Rutte I tot en met III jaar in jaar uit het takenpakket van de Nationale Politie verzwaard, in combinatie met een reeks bezuinigingen in plaats van investeringen. (De ‘investeringen’ van Rutte III zijn niet meer dan het voor een groot deel terugdraaien van de bezuinigingen van Rutte I en II.) Niet voor niets zijn de NPB en de andere bonden al sinds 2010 – sinds de opening van Slagerij Opstelten – tegen dit kortzichtige beleid in het verweer.

Deel van dat bezuinigingsbeleid was ook het jarenlang bewust verlagen van de instroom van nieuwe politiestudenten. Daardoor werd de onderbezetting nog scherper toen de collega’s van de babyboomgeneratie in grote golven met pensioen begonnen te gaan.

Omdat er niet op tijd voldoende vervangers zijn opgeleid, vallen er sindsdien nog grotere gaten in de beschikbare capaciteit en ervaring en nemen de werk- en roosterdruk bij de politie nog verder toe. Een merkbare daling wordt niet verwacht voor 2026.

De politiek heeft dus meer dan genoeg reden om zich verantwoordelijk te voelen voor de overbelasting van het huidige politiepersoneel en de kwalijke gevolgen daarvan – voor de medewerkers, voor het functioneren van het korps en (dus) voor de burgers.

Helaas... afgaande op de politieparagraaf in het coalitieakkoord van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie – zoals gepresenteerd op 15 december – zal ook het vierde kabinet onder leiding van premier Mark Rutte niet uit zichzelf met een beter en socialer politiebeleid op de proppen komen.

Vandaar dat de politiebonden besloten hebben het actietraject WAKE-UP CALL 2022 te lanceren, te beginnen met een werkonderbreking bij de opvang van asielzoekers op de AVIM-locatie in Ter Apel. Dit is anno 2022 een van de taken die door de chronische onderbezetting bij de Nationale Politie een landelijke uitputtingsslag zijn geworden, die dagelijks een enorme wissel trekt op de loyaliteit en het uithoudingsvermogen van veel collega’s door het hele land.

Het actietraject WAKE-UP CALL 2022 is bedoeld als aanjager van de komende onderhandelingen over een nieuwe politie-cao. Sinds november 2021 voeren de werkgever en de bonden daarover al verkennende gesprekken, maar echt onderhandeld kan er pas worden als de nieuwe minister van Justitie en Veiligheid benoemd en ingewerkt is. De bonden willen door het actietraject de druk op de politieke ketel houden en verder uitstel van de onderhandelingen in 2022 tot een minimum beperken.

De ontwikkeling van de Nationale Politie in de komende jaren zal in hoge mate afhangen van de afspraken die in 2022 aan de cao-tafel worden gemaakt. Om dat overleg een optimale kans op succes te bieden, zal de politiek zijn ogen moeten openen voor zijn eigen aandeel in het veroorzaken van de huidige capaciteitsproblemen. De bonden zullen hem daar de komende maanden aan (blijven) herinneren.

Meer weten over het actietraject WAKE-UP CALL 2022? Neem contact op met het Landelijk Actiecentrum (LAC) van de politiebonden NPB, ACP, ANPV en Equipe via info@politieacties.nl!

Met vriendelijke groet,

Jan Struijs,

bondsvoorzitter