Tegelijkertijd vind de transitie plaats van de opleiding van de laatste lichtingen studenten die onder het oude onderwijs zijn gestart. Daarbij wordt zoveel mogelijk aansluiting gezocht bij het nieuwe leerprogramma. Over het toekomstperspectief van deze collega’s bestond lange tijd verwarring. De politiebonden wisten met de werkgever af te spreken dat alle studenten van de instroomlichtingen 1841 tot en met 2021 (alsnog) een MBO 4-aanstelling krijgen en daardoor na hun opleiding instromen als hoofdagent met een startsalaris in schaal 7. Deze garantie bezorgde honderden studenten een duidelijk en aantrekkelijk loopbaanperspectief. Daar waren ze erg blij mee, afgaande op de vele dankbetuigingen die de NPB van hen heeft ontvangen.

Al met al staat de Politieacademie de komende jaren voor een ongekende megaklus – zeker als je bedenkt dat ook de overschakeling op de nieuwe Operationele Begeleiding en Training (OBT) voltooid moet worden. In (politiek) Den Haag wordt dit volgens mij nog weleens onderschat en ondergewaardeerd. Als vakbondsbestuurder ben ik dagelijks aanwezig op de Politieacademie; op die manier blijven de lijnen met de werkgever kort en weten we elkaar steeds beter te vinden. Het zorgt ook voor een scherp beeld van wat zich op de werkvloer afspeelt en dan kun je niet anders dan veel respect hebben voor de passie en inzet waarmee het onderwijs door de docenten wordt gegeven en de begeleiding van (traject) begeleiders plaatsvindt.

En laat ik dan niet vergeten te vermelden dat ook de logistieke ondersteuning van deze collega’s van grote klasse is. Zo was ik laatst nog op de PA-locaties in Rotterdam en Amsterdam en daar zag ik de collega’s van het Facility Management weer eens druk sjouwend met inventaris om het studeren in leergroepjes mogelijk te maken.

Tijdens mijn werkbezoeken aan Ossendrecht werd me nog eens duidelijk gemaakt welke megaklus er ligt voor het Vakspecialistisch Politieonderwijs (VPO) met bijvoorbeeld alle ME-opleidingen. Veel werk aan de winkel dus, maar iedereen lijkt er veek zin in te hebben. Ook de directie en sectorleiding staan voor een flinke klus, zij besturen immers dit immense schip.

Inmiddels is duidelijk aan het worden dat alle veranderingen en vernieuwingen ook de nodige ongemakken en pijnpunten met zich meebrengen. Ik roep studenten, docenten en (traject)begeleiders op de NPB te blijven voorzien van input daarover. Dat maakt het mogelijk om jullie maximaal te bedienen en er voor elkaar te zijn. De NPB heeft vorig jaar een heus studentenloket ingericht dat al snel succesvol bleek. Collega’s kunnen zich daar 24/7 melden met hulpvragen en ondersteuningsverzoeken. Een hulplijn waarvan veel gebruik wordt gemaakt.

Momenteel werken we aan opties om de input vanaf de werkvloer nog beter te kunnen verwerken en te categoriseren en daardoor nog meer maatwerk te kunnen leveren. Maar ook om de geleverde input per opleidingslocatie te kunnen delen met de teamleiding. Binnenkort meer hierover.

Laten we er tegelijkertijd voor waken dat de opstartproblemen van het nieuwe onderwijs geen nieuwe bron van oeverloos geklaag over de politieorganisatie worden. Laten we nieuwe collega’s met open armen ontvangen en alles in het werk stellen om deze rookies een veilige en gezonde werkplek te bezorgen en hun enthousiasme voor het politiewerk zo lang mogelijk in stand te houden. Uiteindelijk is deze groep… de toekomst!

Dit schrijven is overigens niet per se bedoeld als lofzang. Maar positiviteit lezen we de laatste maanden nauwelijks meer terug in deze maatschappij. Ruimte voor complimenten is er nauwelijks en het geklaag neemt alsmaar toe. Je zal voorheen maar gewerkt hebben bij V&D, of door de coronacrisis je eigen kapsalon hebben moeten sluiten of je geliefde baan bij de KLM kwijtgeraakt zijn.

Laten we dankbaar zijn voor wat er allemaal wel goed gaat en constructief blijven om te verbeteren. Alleen op deze manier kunnen we veranderingen in gang zetten. Leren is tegen de stroom in roeien; wie niet leert drijft af.