Aspiranten hebben recht op een tegemoetkoming van de werkgever als ze kosten moeten maken voor gedwongen tijdelijke huisvesting nabij hun opleidingslocatie. Over deze regeling bestaat helaas de nodige onduidelijkheid. Niet in de laatste plaats doordat het korps daarover onvoldoende zorgvuldig informatie verstrekt.

Het is echter niet zo dat een aspirant op eigen houtje een tijdelijk onderkomen mag zoeken en betrekken en vervolgens facturen bij het korps kan gaan indienen. Om aanspraak te hebben op een tegemoetkoming moet daarover VOORAF overeenstemming met de werkgever zijn bereikt en dat moet officieel zijn bekrachtigd in een toekenningsbesluit. Deze cruciale voorwaarde wordt door de werkgever onvoldoende onderstreept in zijn informatie aan de studenten.

De NPB is inmiddels al meerdere keren juridisch in actie gekomen voor politiestudenten van wie een declaratie door het korps was afgewezen. De ene keer ging het daarbij om de status van de huisvesting (wel of niet tijdelijk), de andere keer om het soort kosten dat werd gedeclareerd. Helaas kom je met het aanspannen van een procedure niet ver als je je niet kunt beroepen op een toekenningsbesluit van de werkgever. In de regel wordt een zaak over de rechtmatigheid van een geweigerde declaratie dan ongegrond verklaard.

Sinds mei 2020 kunnen politiemedewerkers in de laatste fase van hun loopbaan aanspraak maken op een aangepast (‘lichter’) pakket van werkzaamheden als dat de kans vergroot dat ze veilig en gezond hun pensioen halen. Vanaf tien jaar voor hun pensioendatum kunnen ze daartoe een verzoek indienen. Hoe deze aanvraag in zijn werk gaat is door de werkgever vastgelegd in een beleidsregel en een beleidshandreiking.

De eerste stap na een aanvraag is een oriënterend gesprek over de situatie en de wensen van de collega in kwestie. De volgende stap is het maken van een capaciteitsscan van het team waarin hij werkt. De derde stap zijn maatwerkafspraken over een nieuw samenstel van werkzaamheden in zijn huidige functie of in een andere functie, te vervullen binnen zijn huidige team of binnen een ander team in de eenheid.

De NPB wil heel graag weten wat er in de praktijk terechtkomt van de naleving van deze cao-afspraak door het korps. Heb jij daar ervaringen mee – goede of slechte? Maak ons daar dan deelgenoot van via ons digitale Meldpunt Maatwerk. 

Een politiemedewerker heeft recht op de erkenning van een ongelukkige valpartij in diensttijd als een dienstongeval, ook als er in eerste instantie geen sprake is van (enorme) schade. Dat heeft de hoogste rechter in ambtenarenzaken bepaald in een door de NPB aangespannen rechtszaak. De status van dienstongeval geeft namelijk de juridische zekerheid van een financiële aanspraak op de werkgever bij vervolgschade in de toekomst.

De zaak betreft een motorrijder die met toestemming van zijn leidinggevende deelnam aan een inkijkdag voor collega’s. Tijdens de demonstratie van een IBT-training in volledige bewapening en op de eigen dienstmotor liep hij kniebandletsel op en pijn in zijn linkerknie en -enkel, waardoor hij drie maanden niet volledig inzetbaar was.

De Centrale Raad van Beroep maakte korte metten met het argument van de werkgever dat de collega niet ‘in diensttijd’ op de inkijkdag actief was geweest, omdat hij daaraan ‘vrijwillig’ had deelgenomen. ‘Daarbij komt nog dat de korpschef ongevallen tijdens sporttrainingen inmiddels wel aanmerkt als dienstongeval. De Raad ziet geen wezenlijk verschil tussen het trainingsgedeelte van een inkijkdag en een sporttraining.’