‘Ik ben in 2001 op mijn 27-ste bij de politie begonnen als hoofdagent aan bureau Staphorst. Dat viel toen nog onder het regiokorps IJsselland. Nadat ik me had ontwikkeld tot motoragent aan het hoofdbureau in Zwolle, kreeg ik op een gegeven moment de kans om te ruilen met een collega uit Lemmer. Ik was wel in voor iets nieuws en heb toen de overstap naar Noord-Nederland gemaakt. In Lemmer kreeg ik een leidinggevende die in mij de potentie zag om meer te doen dan noodhulp draaien. Ook die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Nu ben ik verkeerscoördinator, samen met een senior-collega (brigadier).

‘Om te beginnen krijg ik alle verkeerszaken op mijn bureau om na te kijken. Daarnaast voer ik overleg over de hot spots in de regio, onder meer om te bepalen waar meer ondersteuning nodig is. Dat gebeurt samen met de mensen van Klacht en Knel; een samenwerkingsverband tussen de gemeente, Veilig Verkeer Nederland en de politie. Zij doen vervolgens de metingen en als blijkt dat er te hard wordt gereden, zetten we de collega’s van Team Verkeer in.

Tot slot neem ik deel aan overleggen met het Openbaar Ministerie. Op die manier ontmoet ik ook een hoop nieuwe mensen. Het is heel wat anders dan ik vroeger deed, maar wel mooi werk. Ik ben blij dat ik me op deze manier heb kunnen ontwikkelen, mede dankzij de steun en medewerking van mijn leidinggevenden.’

‘Toen ik nog in Staphorst werkzaam was, had ik al eens laten weten best wat voor de bond te willen doen. Maar door opleidingen en andere werkzaamheden kwam het er steeds niet van. Vorig jaar liet de afdeling weer weten dat ze op zoek waren naar nieuwe belangenbehartigers en toen heb ik me aangemeld als kandidaat voor de landelijke basiscursus van de NPB.’

‘Heel simpel: collega’s die ergens tegenaan lopen op de werkvloer – een (dreigend) conflict of probleem – met raad en daad bijstaan tijdens de gesprekken die daarmee samenhangen. Ik vind het gewoon fantastisch om te mogen doen. Je weet dat een collega het lastig heeft en jij kan dan de helpende hand zijn, of in ieder geval de steunpilaar.’

‘Ik vind het goed te doen. Je begint met jezelf zorgvuldig in te lezen in de casus, zodat je begrijpt waar het over gaat. Dat is de basis om tijdens voortgangsgesprekken ondersteuning te kunnen bieden. Maar ook dan sta je er niet alleen voor. De professionals van de bond zijn altijd bereikbaar om vragen of onduidelijkheden met je te bespreken. Je kunt sparren met de eenheidsbestuurder, maar desgewenst ook met juristen op het hoofdkantoor. Dat is heel fijn.’

‘Ja, ons team kan best nog wat versterking gebruiken. De vraag naar individuele rechtshulp is de laatste jaren bepaald niet afgenomen. En de NPB wil op dat gebied graag kwaliteit bieden aan zijn leden, dus daar gaat flink wat tijd in zitten. Ik roep geïnteresseerde collega’s dan ook op: kom eens praten en meld je aan voor de basiscursus op rechtshulpgebied. Samen sterk!’