Ooit leek de politie inderdaad op de wereld van het mannenvoetbal. Andere seksuele voorkeuren dan de heteroblik konden gewoonweg niet bestaan. ‘Door de jaren heen is dat gelukkig wel heel erg veranderd', vertelt Roy Verhoeven, landelijk vertegen­woor­diger voor Roze in Blauw. Uit eigen ervaring geeft hij aan dat de acceptatiegraad binnen de organisatie behoorlijk is toegenomen. ‘Natuurlijk is er absoluut nog terrein te winnen. Trans of non-binaire personen zullen zeker nog op de nodige weerstand stuiten. Maar ook wat dat betreft gaat de beweging in de juiste richting.’

Die positieve ontwikkelingen verklaren de verschuivingen in de focus van het netwerk. ‘Het is nu veel meer een kennis- en exper­tise­netwerk dat we binnen onze organisatie hebben. Voornamelijk bedoeld om onze organisatie sterker te maken en beter politie­werk te kunnen leveren’, vervolgt hij. Daarbij wijst hij naar de telefoon die op tafel ligt. ‘Ik heb nu piketdienst bij de speciale telefoonlijn die 24/7 bereikbaar is voor zowel collega’s als burgers. Om direct met iemand van Roze in Blauw in contact te komen of om laag­drempelig een melding te maken. Voor alles wat LHBTIQ+-gerelateerd is.’’

Collega’s zoeken vaak contact als ze deskundige assistentie nodig hebben. Roy: ‘We komen als professionele politiemensen allemaal weleens in een situatie terecht, waarin je qua speci­fieke kennis en ervaring toch tekort­komt. Dat je het fijn vindt dat een ter zake kundige collega even meekijkt. Zoals de andere netwerken binnen de politie kan Roze in Blauw dan in actie komen.’ Hij schetst ook de situatie dat een slachtoffer uit de LHBTIQ+-gemeenschap aangeeft dat de betrok­kenheid van een vertegen­woordiger van Roze in Blauw op prijs wordt gesteld. ‘Een belletje naar onze alarm­lijn is dan genoeg.’

Op alle manieren moet het contact met Roze in Blauw zo laagdrempelig mogelijk zijn. ‘Dat willen we heel sterk naar buiten uitstralen. Zodat burgers ook weten dat we er zijn en dat ze een beroep op ons kunnen doen. Daarom staat ons piket­nummer nadrukkelijk vermeld op onze boten tijdens de Canal Pride in Amsterdam en de Pride in Utrecht. En daarom nemen we er als politie ook deel aan. We willen laten zien dat we er zijn en dat we voor iedereen openstaan’, benadrukt Roy.

Hij vat samen: ‘Natuurlijk zijn we er dus intern voor onze collega’s. Als iemand binnen de politie vanwege diens seksuele geaardheid te maken krijgt met proble­matische situaties, dan zijn we er. Maar dus ook als een collega in het werk deskundige bij­stand en advies nodig heeft. En we zijn er voor de burgers als ze LHBTIQ+-gerelateerde vragen, problemen of klachten hebben in contacten met de politie.’