‘Iemand moet het gesprek durven openen als er dingen op de werkvloer niet goed lopen. Daarom heb ik me kandidaat gesteld voor de Onder­nemingsraad. Omdat OR-leden toch de aangewezen personen zijn, die dat kunnen doen. Nu hoor ik al langere tijd signalen dat bepaalde zaken binnen de organisatie dreigen vast te lopen of simpelweg niet goed meer gaan. En dan kan ik niet blijven toekijken. Met mijn ervaring binnen de politieorgani­satie voel ik dat dit het moment is om die verantwoordelijkheid te nemen. Ik ben niet bang om mijn stem te laten horen, om kritische vragen te stellen of misvattingen aan te kaarten. Daar­naast heb ik gezien dat medezeggen­schap écht verschil kan maken. Zeker als je goed luistert naar wat collega’s bezighoudt. Dat vind ik misschien nog wel het belangrijkst: dat mensen zich gehoord voelen. Daarom vraag ik collega’s om te stemmen. Niet alleen op mij, maar überhaupt vóór een sterke Ondernemingsraad. Want als wij onze stem niet gebruiken, beslist iemand anders voor ons. Ik ben klaar om namens onze mensen op te komen, maar dat kan alleen wanneer zij laten zien dat hun stem ertoe doet.’

‘Wat veel collega’s niet zien, is hoeveel werk er schuilgaat achter de Onder­nemings­raad. We zijn er niet alleen voor één afdeling maar voor de hele eenheid. Daarom vind ik het zo belang­rijk dat we als OR vroeg in het proces aan tafel zitten. Niet pas wanneer de besluiten al genomen zijn en ons om het eindoordeel wordt gevraagd. Maar vanaf het begin: bij het ontstaan van een nieuw project, een programma of een idee. Dan kun je namelijk de input van collega’s écht meenemen. Daarbij bevraag ik actief mijn achterban, want het gaat niet om mijn mening. Het gaat om wat de collega’s vinden. Vanuit mijn eigen achtergrond - onder andere in capa­ci­teits­management en CM 3.0 - kan ik inhoudelijk meedenken en tegelijkertijd de signalen van collega’s vertalen. Zo brengt iedereen zijn eigen talent mee. En juist dat maakt de OR sterk. Daarom is stemmen zo belang­rijk. Hoe meer collega’s hun stem laten horen, hoe sterker onze positie én hoe beter besluiten aansluiten bij de praktijk. Een OR heeft wel degelijk invloed, maar die kracht werkt alleen wanneer mede­werkers laten zien dat hun stem telt. Door te stemmen kies je iemand die jouw belangen écht meeneemt vanaf de voorkant.’

‘Medezeggenschap is er niet voor de vorm – het is de manier waarop mede­werkers hun stem laten horen en invloed uitoefenen op beleid. Wat me vaak opvalt, is dat veel collega’s niet beseffen hoeveel verschil de OR kan maken. Dat bewustzijn mis ik soms, net zoals bij het lidmaatschap van een vakbond: mensen profiteren van wat wordt bereikt, maar vergeten wie er­achter zit. Ik heb zelf een geschiedenis in de medezeggenschap, van de horeca­bond in de jaren tachtig tot nu bij de politie. En telkens zie ik het­zelfde: een organisatie kan niet zonder mensen, maar mensen kunnen ook niet zonder een organisatie die naar ze luistert. De komende OR-periode wil ik vooral de aandacht richten op meer loopbaanperspectief voor het onder­steunend personeel. Deze collega’s beschikken over kennis, ervaring en loyaliteit, maar krijgen te weinig kansen om door te groeien. Terwijl ze wel  het verschil kunnen maken. Binnen de nieuwe cao hebben we daar al stap­pen in gezet, maar het vraagt blijvende aandacht. Daarom stel ik me kandi­daat: om dat geluid te blijven laten horen. Zodat ook intern de politie een organisatie is ‘voor iedereen’. Stem­men is daarin de eerste stap.’